Günün birinde yolu bir dergaha düşen kendi halinde bir adam, dergahta
bir Mevlevi ile bir Bektasi”nin sohbet ettiklerini gorunce yanlarina
yaklasir. Kendini tanıtır ve dergahı merak ettigini, nasil zikir
edildigini izlemek için geldigini soyler.
Erenler baslar adama cesitli nasihatlerde bulunmaya, herbiri kendi
yolunu mumkun olan en tatli dille anlatmaya calisir. Adam bir yandan
onları dinlerken, bir yandan da gozleri onlarin giysilerine takilir.
yolunu mumkun olan en tatli dille anlatmaya calisir. Adam bir yandan
onları dinlerken, bir yandan da gozleri onlarin giysilerine takilir.
Mevlevi’nin giydigi kiyafette kollar o kadar genis ve uzundur ki hem
icine uc kisinin birden kolu sigabilir, hem de uzun oldugu icin yalnizca
kollari degil, elleri de kapatmaktadir.
icine uc kisinin birden kolu sigabilir, hem de uzun oldugu icin yalnizca
kollari degil, elleri de kapatmaktadir.
Bektasi’nin kiyafetinde ise tam tersi bir durum vardir. Elbisenin kolu
daraciktir, neredeyse tene yapismistir;
ustelik kisa oldugu icin, eller ta bileklere kadar aciktir.
Bu duruma hayret eden adam, sebebini ogrenmek ister.
daraciktir, neredeyse tene yapismistir;
ustelik kisa oldugu icin, eller ta bileklere kadar aciktir.
Bu duruma hayret eden adam, sebebini ogrenmek ister.
Buyuk merakla, once Mevlevi’ye sorar: "Pirim, kiyafetinizin kollari
neden o kadar genis ve uzun? Bunun ozel bir sebebi var mi?"
neden o kadar genis ve uzun? Bunun ozel bir sebebi var mi?"
Mevlevi hic beklemedigi bu soru karsisinda oldukca sasirir. Iki kolunu
da biraz yukariya kaldirir, sonra ellerini birlestirerek kollarini daire
sekline getirir ve soyle der: "Evet, ozel bir sebebi vardır. Çünkü biz
insanların günahlarını, ayıplarını, kusurlarını örteriz. Başkaları
görmesin diye uzerini kapatırız."
da biraz yukariya kaldirir, sonra ellerini birlestirerek kollarini daire
sekline getirir ve soyle der: "Evet, ozel bir sebebi vardır. Çünkü biz
insanların günahlarını, ayıplarını, kusurlarını örteriz. Başkaları
görmesin diye uzerini kapatırız."
Yanıttan oldukça hoşnut olan adam ayni merakla bu kez Bektasi”ye doner:
"Peki ya siz, pirim? Sizin kiyafetinizin kolları neden bu kadar dar ve
kısa ? Siz insanların günahları ve ayıplarını ortmez misiniz?"
kısa ? Siz insanların günahları ve ayıplarını ortmez misiniz?"
Bektaşi kendi kollarına bakar, birkaç saniyelik bir dalgınlıktan sonra
gülümser ve adama bakarak soyle der:
gülümser ve adama bakarak soyle der:
"Biz mi? Bizim geniş kıyafetlere ihtiyacımız yoktur. Çünkü biz
insanların günahlarını ve küsurlarını görmeyiz."
insanların günahlarını ve küsurlarını görmeyiz."
Seveceksen öylece sev…Ne kusursuz insan ara, ne de insanda kusur.
Birincisini zaten bulamazsın, ikincisinde ise, bulduğun her kusur,
öğrendiğin her ayıp sahibini degil, seni çirkinleştirir. Her ikisi de
seni mutsuz eder.
Birincisini bulamadığın ipin, ikincisini ise bulduğun için mutsuz
olursun.
Birincisini zaten bulamazsın, ikincisinde ise, bulduğun her kusur,
öğrendiğin her ayıp sahibini degil, seni çirkinleştirir. Her ikisi de
seni mutsuz eder.
Birincisini bulamadığın ipin, ikincisini ise bulduğun için mutsuz
olursun.
Yorum Gönder